بررسی میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان معده و عوامل موثر بر آن در استان یزد

مقدمه: سرطان ها یکی از عوامل کشنده در جهان پس از بیماریهای قلبی- عروقی می باشند. از این میان سرطان معده یکی از مهمترین سرطانها در سراسر جهان می باشد بطوریکه چهارمین سرطان شایع و دومین علت شایع مرگ بر اثر سرطان را در کل جهان تشکیل می دهد. بروز و بقای سرطان معده در سرتاسر جهان تغییرات عمده ای دارد و این مطالعه با هدف بررسی میزان بقاء و عوامل موثر بر سرطان معده در استان یزد انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از دسته مطالعات مشاهده ای و نوع تحلیلی آن بوده است که به روش طولی و مطالعه بقاء (survival study ) انجام شده است. جامعه ی مورد بررسی شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان معده که در استان یزد ساکن هستند و در طی سالهای 84 تا 88 تشخیص قطعی سرطان معده داده شده اند. انتخاب نمونه به روش سرشماری بوده و کلیه ی بیمارانی که در طی سالهای 84 تا 88 تشخیص قطعی سرطان معده داده شده اند وارد مطالعه شده اند که این تعداد در حدود 136 مورد برآورد شد. پس از جمع آوری داده ها و کد گذاری آنها، در نرم افزار spss16, ststa12 وارد شد و از روش آماری حد حاصل ضرب کاپلان مایر (kaplan meier) استفاده و مدل مخاطرا متناسب کاکس به داده ها برازش داده شد؛ و همچنین برای مقایسه ی توابع بقاء درزیر گروههای مختلف از آزمونهای رتبه لگاریتمی (log-rank test) یا آزمون تعمیم یافته ویلکاکسون (گهان، برسلو) استفاده شد. یافته ها: 66.9% بیماران را مردان و 33.1% دیگر را زنان تشکیل داده اند. میانگین سنی مردان و زنان به ترتیب 52/1 ± 62.86 و 31/1 ± 61.24 سال بدست آمد. میانگین (5%trimmed mean) و میانه بقا در هر دو جنس به ترتیب 26.16 و 19 ماه بدست آمد. احتمال بقای 1، 3 و 5 ساله بیماران به ترتیب 61.3، 31.2، 24.5 درصد برآورد شد. مدل متناسب مخاطرات کاکس نشان داد که شغل بیماران 03/0 p= با طول عمر بیماران ارتباط معناداری داشته است. نتیجه گیری: با اینکه میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان معده در استان یزد در حد مطلوب است اما با این حال با انجام اقدامات مداخله ای می توان این میزان را افزایش داد.